|
Enige jaren geleden kreeg ik
krantenknipsels in handen met het verslag van kapelaan Commandeur, kapelaan
van een RK kerk op het Noordereiland in
Rotterdam. Hij schrijft over zijn dramatische tocht met een andere inwoner
van het Noordereiland naar de Nederlandse
commandopost in Blijdorp (een wijk in het noorden
van Rotterdam). Dat was in de eerste dagen van de Tweede Wereldoorlog.
Hij was daartoe min
of meer geprest door de
Duitse commandant, die zijn
commandopost in de van der
Takstraat op het Noordereiland
had. Doel van die tocht
was om aan de
Nederlandse commandant namens
de bevolking van het Noordereiland
om overgave van de
stad te vragen.
In zijn verslag
schrijft de kapelaan: "
Een paar soldaten
maakten in allerijl
witte vlaggen
voor ons klaar.
Aan een
paar grote
stokken werden
een paar beddenlakens
gebonden van bewoners
aan de van der
Takstraat en daarmee
gewapend gingen
wij op stap".
Ik herinnerde
mij toen, dat
mijn zus
eens had verteld,
dat een vriendin
van haar, toen die met
|
|
haar moeder in het Historisch Museum (nu
Museum Rotterdam) was, bij de witte vlag die daar hangt, had opgemerkt dat
die vlag "hun" vlag was. Later bevestigde die vriendin inderdaad,
dat haar moeder de stof voor die vlag had geleverd.
De samenhang tussen
die twee verhalen trof
mij en maakte
mij nieuwsgierig.
Ik ging op
onderzoek uit, in
eerste instantie
om aan te
tonen dat de
vlag in het museum inderdaad
de vlag van de kapelaan
is.
Maar dat
pakte anders
uit. Tot mijn
verrassing bleken
er nog andere
vlaggen een
rol te spelen
en ook andere
getuigenissen, die elkaar
soms tegenspraken,
waardoor het hele
verhaal wat
ingewikkelder werd.
Ik meen
echter, dat
ik de geschiedenis van de
witte vlaggen nu
redelijk heb
ontrafeld;
lees verder: ......
|